ذکر مصائب قتلگاه و شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام
زمـیـن یک آهِ شـعـلـه‌ور درآورد غـمِ تـو اشـکِ پـیـغـمـبـر درآورد تـنـت را تـیـربـاران کـرد و دیـدم دوبــاره نــیــزه‌ای دیـگــر درآود بـمــیـرد حـرمـلـه کـه بـا تـبـسّـم؛ سه شعبه زد به سمتت! پر درآورد رسید و پیکرت را غرقِ خون دید دلِ مـادر سر از محـشـر درآورد یـکـی آورد بـا خـود نــعـلِ تــازه یکـی پیـراهـن از پیـکـر در آورد نشست و با غضب از دستت ای وای هم انگشت و هم انگـشتر درآورد نـمی‌دانم چه شد که خـنجـرِ شـمر زد و از حـنجـرِ تو سـر درآورد! |